V1 in West-Vlaanderen

De V1 zag het levenslicht in 1942 in het Duitse testcentrum Peenemünde-West. Het was een onbemande, vliegende bom met een pulsjetmotor. 

Bij de bouw van de V1 waren verschillende firma's betrokken.  De pulsjetmotor werd gebouwd bij Argus-motoren in Berlijn. De automatische piloot bij Askania in Berlijn, de ontstekingen bij Rheinmetall in Breslau en de stoomcatapult bij Hellmuth Walter in Kiel.

Benamingen

De naam "Vergeltungswaffe" is pas op 17 juni 1944 gelanceerd op voorstel van de journalist Hans Schwarz van Berk, als reactie op het "V-victory" teken van de Britten.  In het door bombardementen zwaar geteisterde Berlijn deden over de V1 al vlug grappen de ronde, zoals "Versager Eins" (Flop één) en "Volksverdummer Eins".  Heinz Dieter Hölsken vindt "Verzweiflung" het best passen.  De V-wapens kwamen niet te laat, zoals generaal Eisenhower ooit beweerde, maar te vroeg omdat de middelen die ze nauwkeuriger konden maken (met name de micro-elektronica) toen nog ontbraken.  De V-wapens zaten gemiddeld 12 km naast hun doel.  De door vliegtuigen gelanceerde V1's waren nog minder nauwkeurig.  Bij een aanval op Manchester met 50 Heinkel 111-vliegtuigen op 24 december 1944, trof er maar één geloste V1 doel.

De V1 werd aanvankelijk Fi 103 genoemd, naar de hoofdconstructeur Fieseler Werke in Kassel.  De codenaam was FZG 76 (Flakzielgerät)
Duitse bijnamen : Kirschkern, Flugbomben en Robotbomben
Bijnaam door het lanceringspersoneel : Maikäfer
De Noord-Fransen noemden hem " robot "
Bewoners van Londen gebruikten de naam " Doodlebug" (naar de larve van de mierenleeuw) of " Buzz Bomb " omwille van het fluitend en kloppend geluid van de V1.

Enkele kenmerken  van de V1 

Er werden in totaal tien verschillende versies ontworpen, waarvan zelfs een bemande (de "Reichenberg"), die niet werd ingezet. Alleen de laatste twee (G1 en H1 vanaf maart 1945) verschilden grondig van de eerste (A1)      

Lengte : 7,742 m
Spanwijdte : 4,90 m
Lengte romp : 7,16 m
Diameter romp : 0,823 m
Lengte motor : 3,66 m
Diameter motor : 0,571 m

Aanvangssnelheid : 397km/h na één seconde bij het verlaten van de stoomcatapult.  Dit is 16 g! De stoomcatapult werkte met een chemische reactie van kaliumpermanganaat (T-Stoff) en waterstofperoxide (Z-Stoff). Per lancering waren ca. 60 liter waterstofperoxide (92% sterke concentratie) en vijf liter kaliumpermanganaat (in wateroplossing) vereist.

Vliegsnelheid : 575 km/h. Nam toe met de afstand tot 650 km/h doordat de brandstof opraakte
Vlieghoogte : 800m - 1500m. Op het einde van de oorlog vlogen ze lager, tot 90 meter!
Tijdsduur : 20 à 25 min
Gewicht bij start : 2200 kg (waarvan ongeveer 830 kg springstof en 690 kg brandstof)

Onderdelen van de V1

 
(Nederlands/Engels)
1.  Afstandsmeter (Odometer)
2.  Neuspunt (Nose)
3.  Neusstuk (Bow)
4.  Ruimte voor springlading (Chamber)
5.  Lange staaf voor vleugelversteviging (Helm)
6.  Vleugels (Wings). Vanaf eind juni '44 zijn één op de vijf vleugels voorzien van kapmessen ("Kuto-nasen") tegen de versperringen met kabelballons.
7.  Vliegtuigromp (Fuselage)
8.  Motor (Powerplant)
9.  Ontstekingskaars (Ignition)
10. Staartstuk (Empennage)
11. Antenne (Antenna) Bij 1 op de 10 om na te gaan waar ze landden.  Radiogeleiding werd geprobeerd, vooral bij de door vliegtuigen gelanceerde V1's, maar gestoord door de geallieerden.
12. Automatische piloot en drie gyroscopen (Steering)
13. Bandstofregelaar (Powerplant regulator)
14. Log (Log)
15. Persluchttank (Compressed Air Tank) Om de gyroscopen pneumatisch aan te drijven.
16. Brandstoftank (Fuel) Benzine met wat additieven.
17. Explosieven (Explosive) Amatol is krachtiger dan TNT. Vanaf maart 1945 gebruikt men Trialen (40% TNT, 40% hexogeen en 20% aluminium).
18. Ontsteker (Fuse)
19. Ontsteker op de buik (Impact contact) voor buiklandingen. Er was een mechanische ontsteking, maar ook een elektrische (na 30 min.) waardoor een te vroeg neergestorte V1 toch nog kon ontploffen.  De ontstekers zelf konden ook ontploffen en mensen doden.
20. Magnetisch kompas (Compass)